با توجه به اینکه در دوران جوانی انسان دارای حداکثر توان و انرژی جسمی و روحی است، گاهی افراد با تکیه بر این نیرو و قوای بدنی، دست به امور خلاف سلامت جسم و روح خود می‌زنند.
این امور گرچه ممکن است در جوانی به‌دلیل قدرت و قوت بالای روحی و بدنی، اثر سوء خود را نشان ندهند، اما با مداومت بر آنها و تبدیل شدن آنها به عادات غلط، فرد مستعد بیماری‌ها و مشکلات متعدد در آینده خواهد شد.
مزاج اصلی دوران جوانی، گرم و خشک است، بنابراین باید از زیاده‌روی در اغذیه و تدابیری که گرمی و خشکی بدن را افزایش می‌دهند، پرهیز کرد؛ مثلاً ورزش و فعالیت سنگین، نشستن زیاد در آفتاب، خوردن غذاهای با طبع گرم (مثل سیر و پیاز) و گرسنگی طولانی‌مدت هم‌چنین باید دانست که برخی حالات روحی نظیر عصبانیت، گرمی و خشکی را افزایش می‌دهد.
شنا یکی از مناسب‌ترین ورزش‌ها در دوران جوانی است؛ برای جوانان، سونای تَر (بخار)، بهتر از سونای خشک است، در فصول گرم با آب نیم‌گرم و معتدل استحمام کنند و نوشیدنی‌های سرد به‌اندازه تمایل و نیاز (و نه بیشتر) مصرف کنند و از میوه‌ها، مصرف انار، به، سیب، آلو و هندوانه (هر کدام در فصل خود) توصیه می‌شود.
از آنجا که پزشکی ایرانی بر پایه نگاه مزاجی توصیه می‌دهد، ممکن است در یک فرد خاص بنابر نظر و تشخیص پزشک متخصص، اهمیت یک تدبیر خاص کمتر یا بیشتر باشد.
منبع مطلب: انجمن علمی طب سنتی ایرانی