گونه‌های مختلف گیاهی در پیشگیری یا درمان کمکی سرطان مؤثر بوده‌اند. گیاه خولنجان (Alpinia officinarum) و مواد موثره اصلی آن نیز به دلیل خواص ضد سرطانی‌شان مورد بررسی‌های متعددی قرار گرفته‌اند. هدف از این مطالعه آنالیز شیمیایی عصاره A. officinarum  برای تعیین کمیت فلاونوئیدها و ارزیابی اثرات بازدارنده رشد عصاره ها بر روی سلول های MCF-7 و LNCaP بوده است. عصاره‌های آبی و هیدروالکلی A. officinarum با استفاده از کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) برای تعیین کمیت سه ترکیب فلاونوئیدی آنالیز شدند. سپس سلول های MCF-7، LNCaP و فیبروبلاست با چندین غلظت عصاره (25، 50، 100، 200 و 400 میکروگرم بر میلی لیتر) (24، 48 و 72 ساعت) تیمار شدند. زنده مانی سلولی با استفاده از روش MTT ارزیابی شد. فلوسایتومتری برای ارزیابی آپوپتوز انجام شد. یافته‌ها: گالانژین و کامفرول (85/3 و 57/1 میلی‌گرم در گرم عصاره خشک) به ترتیب در عصاره‌های هیدروالکلی و آبی با استفاده از روش اعتبارسنجی شده اندازه‌گیری شدند. عصاره هیدروالکلی زنده مانی سلول های MCF-7 و LNCaP را به طور قابل توجهی کاهش داد (48 ساعت تیمار). عصاره آبی تنها در دوزهای 200 و 400 میکروگرم در میلی لیتر (72 ساعت تیمار) بیش از 50 درصد زنده ماندن سلول های سرطانی را کاهش داد. تیمار فیبروبلاست های اولیه با هر دو عصاره کاهش معنی داری در زنده ماندن سلولی نشان نداد. عصاره هیدروالکلی باعث افزایش قابل توجه آپوپتوز سلول های MCF-7 و LNCaP شد. ‏نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده سمیت سلولی A. officinarum از طریق القای آپوپتوز در دو رده سلولی سرطانی است. تحقیقات بیشتری برای تعیین مکانیسم‌های مرگ سلولی آپوپتوز ایجاد شده توسط A. officinarum در سلول های سرطانی مورد نیاز است.