در طب سنتی ایران مفهوم مزاج بعنوان یکی از محوری ترین مفاهیم کاربردی در تشخیص و درمان و ارایه دستورات حفظ سلامتی می باشد.این طرح یک مطالعه مقطعی بوده که با استفاده از روش دلفی نظرات و روش های اساتید و متخصصین طب در مورد تعیین مزاج جمع بندی شد و بر اساس میزان موافقت انها با شیوهای جمع بندی شده پروتکل اولیه تعیین مزاج که مورد توافق حد اکثر اساتید و متخصصین طب سنتی ایران می باشد استخراج شد. جهت اجرای این پژوهش چندین مرحله پیش بینی شده بود. ابتدا کلیه استاتید طب سنتی و فارغ التحصیلان شیوه های بالینی خود را در تعیین تک تک شاخص های تعیین مزاج در فرم خام ثبت کردند. سپس جهت اجرای مرحله دوم طرح کلیه یافته های مرحله اول در قالب شاخص های ده گانه تعیین مزاج تقسیم بندی شد و حوزه روش تشخیص مبنی بر مصاحبه، مشاهده و معاینه مشخص گردید. همچنین نحوه استدال شاخص به کیفیت مزاجی شامل: گرمی، سردی، تری و خشکی نیزطبق نظر متخصصین ثبت شد. جهت اعلام نظر متخصصین در ستون های مقابل هر گزاره گزینه های «کاملا موافقم، نسبتا موافقم، نظری ندارم، نیاز به اصلاح دارد و کاملا مخالفم» ثبت گردید و در صورتیکه گزینه های اول و دوم توسط بیش از 70 درصد شرکت کنندگان انتخاب شده بودند، جهت مرحله بعدی انتخاب گردیدند. سپس پس از دریافت نظرات متخصصین در قالب جدول ارسال شده و استخراج درصد گزینه های مختلف گزاره هایی که بیش از 70% متخصصین گزینه کاملا موافقی، یا نسبتا موافق را انتخاب کردند را بعنوان گزینه های انتخابی این طرح جهت طراحی پروتکل تعیین مزاج انتخاب و گزارش شدند.