مقدمه: از آن جایی که درمان علائم بیماری رفلاکس معدی-مروی در کودکان از اهمیت ویژه ای برخوردار است، مطالعه حاضر در نظر دارد اثر مصرف هم زمان شربت به و شربت رانیتیدین را در درمان بیماری رفلاکس معدی-مروی در کودکان با مصرف شربت رانیتیدین به تنهایی مقایسه کند.
روش پژوهش: این کارآزمایی بالینی تصادفی شدهی دو سویه کور بر روی 96 کودک با تشخیص بالینی ابتلا به رفلاکس معدی-مروی انجام شد. مراجعه کنندگان به طور تصادفی به دو گروه (گروه رانیتیدین همراه شربت دارونما و گروه رانیتیدین بعلاوه شربت به) تقسیم شدند. علائم رفلاکس معدی-مروی شامل شدت و تعداد استفراغ، امتناع از خوردن، اشکال در بلع، گیر کردن لقمه در هنگام تغذیه، آروغ زدن و درد شکمی قبل و بعد از مداخله (چهار هفته) و دو هفته پس از پایان مداخله، بوسیله پرسشنامه ی علائم رفلاکس معدی-مروی برای کودکان (GSQ-YC) گردآوری شد.
یافته ها: مقایسهی دو گروه از نظر استفراغ، امتناع از خوردن، آروغ زدن و درد شکمی نشان دهندهی بهبودی معنی دار در گروه شربت به در هفتههای چهار و شش بعد از مداخله بود. هرچند، مقایسهی مقایسه میزان بهبودی اشکال در بلع و گیر کردن لقمه در هنگام تغذیه بین دو گروه هیچ اختلاف معنی داری را در هفته های دو، چهار و شش پس از مداخله نشان نداد. مقایسهی امتیاز کل بین دو گروه نشان داد که اختلاف معنی دار بین دو گروه در هفتههای دو، چهار و شش بعد از مداخله وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که تجویز شربت به به همراه رانیتیدین در کاهش علائم رفلاکس معدی-مروی در کودکان مؤثر بوده است. هرچند، توصیه میشود که مطالعات آتی با حجم نمونههای بیشتر و دوزهای بالاتر انجام گردند.