توت سفید، شیرین و دارای مزاج گرم و تر است و نوع سیاه یا قرمز آن که معمولا ترش بوده و شاتوت نیز نامیده می‌شود که مزاج این نوع توت سرد و خشک است.
بهترین نوع توت، نوع درشت و شیرین آن است و‌ این میوه دو طبع مختلف و متفاوت دارد، از این رو مصرف نوعی از آن برای همه افراد معمولا مفید است.
توت سفید در طب سنتی قائم مقام انجیر است، یعنی خواص آن به ویژه نوع پخته بسیار شبیه انجیر است.
کلا در طب سنتی از چند میوه به عنوان غذا نامبرده شده است که می توان به انجیر، انگور، کشمش (که از انگور بدست می‌آید) اشاره کرد و با قائل شدن این خاصیت برای توت، می توان گفت غذاییت این میوه هم نظیر انجیر زیاد بوده و می‌تواند به عنوان یک وعده غذایی توصیه و مصرف شود.
خون با کیفیت بالا در بدن بر اثر خوردن توت تولید می شود. طبع توت سفید گرم و تر است که بهترین طبع برای بدن انسان است. اکثر غذاهای انسان که غذاییت خوبی دارند، طبع گرم و تر دارند نظیر نان، گوشت، انجیر، انگور البته گرمی توت، کم و در درجه اول است و تری آن نیز در درجه دوم است، لذا مزاج انسان را معمولا تغییر نمی دهد.
توت رطوبت بسیار خوبی را به بدن ومخصوصا مغز می‌رساند. از آنجاییکه مغز به رطوبت مناسب و معتدل نیاز دارد، این میزان رطوبت برای مغز بسیار مفید است.
به لحاظ طب سنتی، توت موافق سلامت ریه است. اصولا مواد شیرین طبیعی، برای ریه و خشکی صدا و خس خس سینه مفید هستند.
همچنین توت ملین بوده و برای رفع یبوست مناسب است و بخصوص در فصل بهار که لینت مزاج اهمیت بیشتری دارد مصرف آن توصیه می‌شود.

منبع مطلب: انجمن علمی طب سنتی ایران