-
مزاج فصل پاییز سرد و خشک است. لذا در این فصل غلبه سودا و بیماری‌های سوداوی افزایش می‌یابد.
- در فصل پاییز، باید از مصرف موادغذایی مولد خلط سودا (طبع سرد و خشک) و مجففات (خشک کننده‌ها) پرهیز کرد چرا که مزاج خود فصل هم سرد و خشک است.
- مصرف مرطبات مایل به گرمی (مُرطَّبات= رطوبت‌بخش‌ها) اگر خیلی گرم باشد، گرمای زیاد رطوبت‌ها را خشک کرده و خشکی فصل را تشدید می‌کند. ( مصرف سیب در این فصل بسیار مفید است)
- در فصل پاییز نزدیکی جنسی باید کاهش پیدا کند چون باعث خشکی بدن می‌شود و لذا خشکی فصل را تشدید می‌کند. هم‌چنین، پرهیز از غَسل (شستشو) و نشستن در آب سرد؛ چون منافذ بدن با نشستن در آب‌های سرد بسته می‌شود و مانع تبخیر و تحلیل و باعث احتباس (تجمع) مواد درون بدن و ایجاد نزله‌ها می‌شود، البته این کار در تمام فصول مضر است ولی در فصل پاییز ضرر آن بیشتر است.
- حمام با آب سرد موجب بسته شدن منافذ بدن می‌شود و مانع تبخیر و تجمع مواد درون بدن و ایجاد نزله‌ها می‌شود، البته این کار در تمام فصول مضر است ولی در فصل پاییز ضرر آن بیشتر است. هم‌چنین آب سرد، حلق و آلات صوت را ضعیف می‌کند.
- توصیه به غسل به آب فاتر (نیم گرم) در فصل پاییز مفید است. هم‌چنین؛ برعکس مورد فوق توصیه می‌شود و پرهیز از مصرف آب سرد؛ چون ضعیف‌کننده حلق و آلات صوت است.
- پرهیز از گرمای نیم‌روز و خنکی بامداد در فصل پاییز توصیه می‌شود، چرا که دمای هوا در این فصل در طی شبانه‌روز بسیار متغیر است، یعنی صبح‌ها و آخر روز، سرد و ظهرها، گرم است.
- در این فصل پاکسازی بدن از غلبه اخلاط با مسهِلات ضعیف یا فصد صورت می‌پذیرد، البته با تجویز پزشک باید انجام شود.
منبع مطالب: انجمن علمی طب ایرانی